هر آنچه باید راجع به ذات الریه بدانید. - وبسایت خبری بی سی نیوز

در واقع ذات الریه عفونت ریه ها با دلایل مختلفی است . در حالت کلی این می تواند یک بیماری جدی و تهدید کننده زندگی باشد .

به طور معمول با یک عفونت باکتریایی ، ویروسی یا قارچی شروع می شود .

غالبا ریه ها ملتهب می شوند و کیسه های هوای کوچک یا آلوئول های داخل ریه ها از مایع پر می شوند .

معمولا ذات الریه می تواند در افراد جوان و سالم اتفاق بیفتد ، اما به این نکته اساسی و مهم توجه لازم را داشته باشید که برای بزرگسالان مسن ، نوزادان ، افراد با بیماری های دیگر و کسانی که دارای نقص سیستم ایمنی هستند خطرناک ترین حالت می باشد .

همچنین در ایالات متحده ، حدود 1 میلیون نفر سالانه در بیمارستان به دلیل ذات الریه تحت معالجه قرار می گیرند و حدود 50،000 نفر بر اثر این بیماری می میرند .

بنابراین در این مقاله از bcnews ما قصد داریم شما را با این بیماری و علائم ، درمان و سایر موارد آن بیشتر آشنا کنیم .

اطلاعات پایه و اساسی درمورد ذات الریه

در این مبحث می خواهیم برخی از توصیه ها و نکات کلیدی در مورد ذات الریه را ارائه دهیم .

همانطور که در ابتدای مقاله نیز اشاره شد ، ذات الریه عفونت ریه است که می تواند باعث بیماری خفیف تا شدید در افراد در هر سنی شود .

همچنین دقت لازم را داشته باشید که این مهمترین دلیل مرگ و میر ناشی از عفونت در کودکان زیر 5 سال در سراسر جهان است .

ذات الریه و آنفولانزا  با هم به عنوان هشتمین علت اصلی مرگ و میر در ایالات متحده قرار دارند . بنابراین کسانی که در معرض خطر ابتلا به ذات الریه هستند ، بزرگسالان مسن ، افراد بسیار جوان و کسانی که دارای مشکلات سلامتی اساسی می باشند ، هستند.

علائم و نشانه های ذات الریه

در واقع ذات الریه عفونت جدی ریه است که دلایل مختلفی دارد .

حقیقتا اولین علائم ذات الریه معمولاً شبیه علائم سرماخوردگی یا آنفولانزا است . سپس فرد دچار تب شدید ، لرز و سرفه همراه با خلط می شود .

علائم رایج عبارتند از :

• تب
• لرزیدن
• خستگی و ضعف
• تهوع و استفراغ
• اسهال
• سرفه
• خلط زنگ زده یا سبز یا خلط از ریه سرفه می کند
• تنفس سریع و تنگی نفس
• ضربان قلب سریع
• تعریق
• سردرد
• درد عضلانی
• گیجی یا هذیان ، به ویژه در بزرگسالان مسن
• رنگ پوست تیره یا بنفش یا سیانوز از خون با اکسیژن کم
• درد قفسه سینه که معمولاً هنگام تنفس عمیق بدتر می شود

این علائم ممکن است بسته به سایر شرایط زمینه ای و نوع ذات الریه متفاوت باشد .

درمان ذات الریه

در حالت معمول باید این نکته را در نظر داشته باشید که درمان به نوع و شدت ذات الریه بستگی دارد .

معمولاً انواع باکتریایی ذات الریه با آنتی بیوتیک درمان می شوند .
انواع ویروسی ذات الریه معمولاً با استراحت و مایعات فراوان درمان می شوند. از داروهای ضد ویروس می توان در آنفلوانزا استفاده کرد.
انواع قارچ پنومونی معمولاً با داروهای ضد قارچ درمان می شوند.

درنهایت پزشکان همواره برای کمک به مدیریت علائم ذات الریه ، داروهای بدون نسخه (OTC) تجویز می کنند .

این موارد شامل روش های درمانی برای کاهش تب ، کاهش درد  و سرکوب سرفه است.

علاوه بر این ، دقت کافی را در نظر داشته باشید که استراحت و نوشیدن مایعات فراوان بسیار مهم است . زیرا هیدراته ماندن به نازک شدن بلغم و مخاط غلیظ کمک می کند تا سرفه راحت تر شود .

همچنین در این نکته را در نظر داشته باشید که اگر علائم به خصوص ناراحت کننده و ناخوشایند باشند یا فرد دارای سیستم ایمنی ضعیف یا بیماری های جدی دیگری باشد ، ممکن است به بیمارستان بستری شود .

معمولا در بیمارستان ، بیماران به طور کلی با آنتی بیوتیک و مایعات داخل وریدی درمان می شوند . همچنین ممکن است به اکسیژن رسانی اضافی نیاز داشته باشند .

ذات الریه در کودکان

اغلب در بیشتر کودکان ، سیستم ایمنی بدن می تواند آنها را در برابر ذات الریه محافظت کند . همواره در نظر داشته باشید که اگر در كودكی به ذات الریه مبتلا شود ، معمولاً به دلیل ویروس است .

علائم شامل :

• تب
• سرفه کردن
• تنفس دشوار
• تحریک پذیری
• کمبود آب بدن
• تغذیه نامناسب

در حالت معمول کودکان نوپا ممکن است از درد در قفسه سینه خود شکایت داشته باشند ، و ممکن است پس از سرفه استفراغ کنند .

درمان شامل استراحت کافی و مصرف منظم مایعات است. پزشک ممکن است برای مشکلات شکمی بدون نسخه پزشک پیشنهاد کند ، اما داروهای سرفه کمکی نمی کنند. بزرگسالان نباید در اطراف کودکان سیگار بکشند ، به خصوص اگر آنها دارای ذات الریه هستند.

علل و دلایل ذت الریه

در اصل باکتری ها و ویروس ها از دلایل اصلی ذات الریه هستند . معمولا میکروب های ایجاد کننده ذات الریه می توانند در آلوئول ها مستقر شده و پس از تنفس فرد در آنها تکثیر شوند .

دقت داشته باشید که ذات الریه می تواند مسری باشد . باکتری ها و ویروس های ایجاد کننده ذات الریه معمولاً استنشاق می شوند .

آنها می توانند از طریق سرفه و عطسه منتقل شوند و یا از طریق لمس بر روی اشیا shared مشترک پخش شوند .

در همین راستا بدن گلبول های سفید خون را برای حمله به عفونت می فرستد.

به همین دلیل کیسه های هوا ملتهب می شوند. باکتری ها و ویروس ها کیسه های ریه را از مایع و چرک پر می کنند و باعث ذات الریه می شوند .

احتیاطات و هشدارهای لازم:

در واقع دقت کنید ، افرادی که بیشتر در معرض خطر هستند شامل افرادی هستند که:

• کودکان زیر 5 سال و یا بیش از 65 سال
• کسانی که سیگار می کشند ، مقدار زیادی الکل مصرف می کنند ، یا هر دو
• دارای شرایط زمینه ای مانند فیبروز کیستیک ، اختلال انسداد مزمن ریوی (COPD) ،
• آسم یا شرایطی که کلیه ها ، قلب یا کبد را تحت تأثیر قرار می دهد .
• دارای سیستم ایمنی ضعیف یا مختل شده ، به عنوان مثال ، به دلیل ایدز ، اچ آی وی یا سرطان هستند.
• اخیراً از عفونت سرماخوردگی یا آنفلوانزا بهبود یافته اند.
• اخیراً در یک بخش مراقبت ویژه بستری شده اند.
• در معرض مواد شیمیایی خاص یا آلاینده ها قرار گرفته اند.

درنهایت برخی از گروه ها بیشتر از دیگران مستعد ابتلا به ذات الریه هستند ، از جمله بومی آلاسکا یا برخی قومیت های بومی آمریکا.

انواع ذات الریه

در حالت کلی انواع مختلفی از ذات الریه وجود دارد .

• پنومونی باکتریایی: شایعترین علت آن باکتری استرپتوکوک پنومونیه (S. pneumoniae) است ، اما بسیاری از باکتریهای مختلف می توانند باعث پنومونی شوند
• پنومونی ویروسی: این می تواند از نتیجه ویروس تنفسی سن سی شیال (RSV) و انواع آنفولانزا A و B، شناخته شده به عنوان آنفولانزا
• پنومونی آسپیراسیون: این ممکن است زمانی اتفاق بیفتد که فرد غذا ، مایعات یا محتوای معده را در ریه ها تنفس کند. این نوع مسری نیست.
• پنومونی قارچی: این می تواند در نتیجه بیماری مانند تب دره ، ناشی از قارچ Coccidioides ایجاد شود .
• ذات الریه اکتسابی در بیمارستان: این می تواند در بیمارانی که تحت شرایط دیگری تحت درمان قرار می گیرند ، به عنوان مثال ، کسانی که به دستگاه تنفسی یا دستگاه تنفسی متصل هستند ، رخ دهد.

جلوگیری از ذات الریه

در حقیقت برای جلوگیری از بیماری پنوموکوک ، شایع ترین علت باکتریایی ذات الریه ، دو واکسن مختلف وجود دارد .

این موارد طیف گسترده ای از عفونت های پنوموکوکی را پوشش می دهند و بسته به شرایط سلامتی آنها برای کودکان و بزرگسالان توصیه می شود.

• واکسن مزدوج پنوموکوکی یا Prevnar
  واکسن پلی ساکارید پنوموکوک یا پنوموواکس
  رعایت یک برنامه واکسیناسیون می تواند به جلوگیری از عفونت کمک کند.
  Prevnar (PCV13) به طور معمول به عنوان بخشی از واکسیناسیون معمول نوزاد است.

در نتیجه این دارو برای کودکان زیر 2 سال ، بزرگسالان بالای 65 سال و بین سنین 2 تا 64 سال با برخی شرایط پزشکی توصیه می شو د.

در اصل پنوموواکس (PPSV23) برای کودکان و بزرگسالانی که بیشتر در معرض خطر ابتلا به عفونت های پنوموکوکی هستند ، توصیه می شود.

این شامل:

• افراد دیابتی
• بزرگسالان 65 سال به بالا
• کسانی که بیماری مزمن قلب ، ریه یا کلیه دارند
• افرادی که مقادیر زیادی الکل مصرف می کنند یا سیگار می کشند

بنابراین به افرادی که بین 2 تا 64 سال دارند و سایر بیماری های پزشکی نیز دارند ، توصیه می شود که این واکسن را مصرف کنند

این واکسن ممکن است از افراد مسن به طور کامل در برابر ذات الریه محافظت نکند ، اما می تواند به طور قابل توجهی خطر ابتلا به ذات الریه و سایر عفونت های ناشی از S. pneumoniae) ، از جمله عفونت های خون و مغز را کاهش دهد .

همچنین همراه با واکسیناسیون ، پزشکان توصیه می کنند:

• غذا خوردن سالم
• شستن منظم دست
• خودداری از استعمال سیگار
• ورزش کردن 5 روز در هفته
• پوشاندن دهان و بینی هنگام سرفه یا عطسه
• دوری از خلط یا ذرات سرفه دیگران با ذات الریه

بنابراین بیشتر افراد طی 1 تا 3 هفته از ذات الریه بهبود می یابند . کسانی که در معرض علائم شدید هستند باید اطمینان حاصل کنند که واکسیناسیون خود را ادامه می دهند .

تشخیص ذات الریه

معمولا در این حالت ، یک پزشک در مورد علائم و سابقه پزشکی سوال می کند و معاینه فیزیکی را انجام می دهد .

• در صورت شنیدن صدای تنفس شدید ، خس خس ، ترک خوردن یا کاهش نفس در هنگام گوش دادن به سینه از طریق استتوسکوپ ، ممکن است به ذات الریه شک کنند.
• پزشک همچنین ممکن است سطح اکسیژن موجود در خون را با مانیتور بدون درد روی انگشت بنام اکسی متر پالس بررسی کند .
• اشعه ایکس قفسه سینه می تواند تشخیص ذات الریه را تأیید کند و نشان دهد که کدام مناطق از ریه ها تحت تأثیر قرار گرفته اند.

در نهایت توصیه می کنند که امنجام دادن یک سی تی اسکن از قفسه سینه ممکن است اطلاعات دقیق تری را در اختیار شما قرار دهد .