علائم عفونت گوش در بزرگسالان - وبسایت خبری بی سی نیوز

درحقیقت عفونت گوش عارضه ای شایع در بزرگسالان می باشد . همواره این عارضه نیز در کودکان کمتر از بزرگسالان دیده می شود . به طور کلی علائم عفونت گوش در بزرگسالان باید توسط پزشک نیز کنترل و تشخیص داده شود تا از بروز هرگونه عوارض و خطر پیوسته جلوگیری شود .

همواره باید این نکته را در نظر داشته باشید که در برخی از شرایط و اقدامات احتیاطی  برخی افراد را بیش از دیگران در معرض خطر عفونت گوش قرار می دهد . اما با این وجود ، در این مقاله از bcnews ، چندین مرحله مفید وجود دارد که می تواند در راستای پیشگیری و درمان برای آن انجام شود .

اطلاعات بالقوه علائم عفونت گوش در بزرگسالان

علائم و نشانه های عفونت گوش

در حالت کلی همانطور که در ابتدای مبحث نیز اشاره شد ، علائم عفونت گوش حتی ممکن است شامل تغییرات شنوایی ، سرگیجه و درد باشد .
حقیقتا گوش یک قسمت پیچیده ای از بدن انسان است که از چندین اتاق مختلف تشکیل شده است . بنابراین در همین راستا ، عفونت گوش می تواند در هر یک از این اتاق ها ایجاد شود و علائم مختلفی را ایجاد کند.

بدین ترتیب ، سه قسمت اصلی گوش به عنوان گوش داخلی ، میانی و گوش خارجی شناخته می شوند .

بنابراین لازم است بدانید که عفونت ها بیشتر در گوش میانی و گوش خارجی وجود دارد . همواره عفونت گوش داخلی کمتر اتفاق می افتد و گاهی اوقات نشانه ای از یک بیماری زمینه ای دیگری می باشد .

همچنین در نظر داشته باشید که علائم عفونت گوش در بزرگسالان بسته به مکان کاملا متفاوت است و می تواند شامل موارد زیر باشد:

• تب
• سردرد
• استفراغ
• حالت تهوع
• سرگیجه
• التهاب و درد
• حساسیت به لمس
• تغییرات شنوایی
• تورم گوش

در نهایت به این مورد دقت کنید ، ترشحاتی که از گوش می آید نشانه مسئله جدی تری است اما متاسفانه اغلب افراد این قضیه را جدی نمیگیرند و از این مشکل اساسی به راحتی رد میشوند اما توصیه ما در همین راستا اینست که باید سریعاً توسط پزشک تشخیص داده شود .

عفونت گوش میانی

در حالت معمول گوش میانی ناحیه ای از گوش است که در پشت لاله گوش قرار دارد. معمولاً عفونت گوش میانی هنگامی ایجاد می شود که باکتریها یا ویروس های دهان ، چشم و مجاری بینی در پشت پرده گوش گیر می کنند . بدین ترتیب ، نتیجه آن درد و احساس گرفتگی گوش است .

برخی از افراد ممکن است در شنوایی مشکل داشته باشند ، زیرا لاله گوش ملتهب به اندازه لازم نسبت به صدا حساس نیست. همچنین در پشت لاله گوش تجمع مایعات یا چرک وجود دارد که می تواند شنوایی را دشوارتر کند. ممکن است اینگونه احساس شود که گوش آسیب دیده زیر آب است.

همچنین در صورت پارگی یا ترکیدن لاله گوش به دلیل ایجاد فشار ناشی از عفونت ، ممکن است مایعات از گوش خارج شود . در همین راستا، تب و خستگی عمومی نیز می تواند همراه با عفونت گوش میانی باشد .

عفونت گوش خارجی

در واقع گوش خارجی از مجرای گوش در قسمت خارجی لاله گوش تا دهانه خارجی گوش خود امتداد دارد. همواره عفونت گوش خارجی می تواند با بثورات خارش دار در خارج گوش شروع شود . زیرا در اصل کانال گوش گرم و تاریک مکان مناسبی برای انتشار میکروب ها است و ممکن است نتیجه آن عفونت گوش خارجی باشد .

همچنین عفونت گوش خارجی می تواند در اثر تحریک یا آسیب به مجرای گوش از اشیا خارجی ، مانند سواب پنبه یا ناخن های انگشت که بیشتر ما به این مورد نیز عادت داریم ، ایجاد شود .

درنهایت علائم شایع آن شامل گوش یا مجرای گوش دردناک ، متورم و حساس به لمس است . بنابراین در نظر داشته باشید که پوست ممکن است قرمز و گرم شود تا زمانی که عفونت آن از بین برود .

علل و احتیاطات و هشدارهای لازم

به طور کلی ، توجه داشته باشید که عفونت گوش ممکن است توسط ویروس یا باکتری ایجاد شود و بیشتر در افرادی که سیستم ایمنی ضعیف دارند دیده می شود.
عفونت گوش در بزرگسالان به طور معمول توسط میکروب ها مانند ویروس ها ، قارچ ها یا باکتری ها ایجاد می شود. نحوه ابتلای فرد اغلب نوع عفونت او را تعیین می کند.

بنابراین افرادی که دارای سیستم ایمنی ضعیف یا التهاب در ساختار گوش هستند ممکن است بیش از سایرین در معرض عفونت گوش باشند . همچنین دیابت عامل خطرزای دیگری است که می تواند فرد را بیشتر به عفونت گوش مبتلا کند .

همچنن در نظر داشته باشید که افراد مبتلا به بیماری های مزمن پوستی ، از جمله اگزما یا پسوریازیس ، ممکن است در معرض عفونت گوش خارجی نیز باشند .

عفونت گوش میانی

در این شرایط می توان به سرماخوردگی ، آنفولانزا و آلرژی نیز اشاره کرد که منجر به عفونت گوش میانی میشود . همچنین سایر مشکلات تنفسی فوقانی ، مانند عفونت های سینوسی یا گلو ، می توانند منجر به عفونت گوش میانی شوند ، زیرا باکتری ها از طریق مجاری متصل شده و به داخل لوله های استاش راه می یابند .

در حالت کلی لوله های استاش از گوش به بینی و گلو متصل می شوند و وظیفه کنترل فشار در گوش را بر عهده دارند . موقعیت آنها باعث می شود که میکروب ها به راحتی هدف قرار گیرند. همچنین لوله های استاش آلوده می توانند متورم شده و از تخلیه مناسب جلوگیری کنند ، که به علائم عفونت گوش میانی منجر می شود.

در نهایت این نکته را توجه داشته باشید که افرادی که سیگار می کشند یا در اطراف افراد سیگاری هستند نیز ممکن است به عفونت گوش میانی مبتلا شوند .

عفونت گوش خارجی

به طور کلی یک عفونت شایع گوش خارجی به عنوان گوش شناگر شناخته می شود . بنابراین افرادی که زمان زیادی را در آب می گذرانند ممکن است بیشتر در معرض خطر ابتلا به این نوع عفونت گوش خارجی باشند. زیرا آبی که بعد از شنا یا استحمام در مجرای گوش قرار می گیرد مکانی مناسب برای تکثیر میکروب ها ایجاد می کند. به همین دلیل ، ممکن است آب تصفیه نشده باعث ایجاد عفونت گوش خارجی شود.

درمان عفونت گوش در بزرگسالان

در حقیقت توجه لازم را در نظر بگیرید که بسته به علت ، برخی از عفونت ها بدون درمان از بین می روند . اما علائم ممکن است در این مدت کنترل شود ، و یک پزشک ممکن است روش های درمانی دیگری را برای تسریع روند بهبودی توصیه کند که عبارت اند از :

آنتی بیوتیک ها و سایر نسخه ها

غالبا طبق مراکز کنترل و پیشگیری بیماری (CDC) ، استفاده از آنتی بیوتیک از راه دهان برای درمان عفونت گوش ممکن است در موارد خاص عفونت گوش میانی و خارجی توصیه نشود.بنابراین درمان به همراه سایر مشکلات سلامتی ممکن است به علت و شدت عفونت بستگی داشته باشد . بنابراین آنتی بیوتیک ها در برابر عفونت گوش ناشی از ویروس ها موثر نیستند.

همچنین قطره گوش نسخه ای ممکن است روشی باشد که پزشک برخی از عفونت های گوش را درمان می کند . از قطره های گوش با نسخه نیز می توان گاهی اوقات برای درمان علائم درد استفاده کرد.

داروهای بدون نسخه

در مجموع برای تسکین درد این نوع عفونت ها، داروهایی از جمله استامینوفن (Tylenol) و ایبوپروفن (Advil) به بسیاری از بزرگسالان مبتلا به عفونت گوش کمک می کنند تا درد همراه با التهاب همراه را درمان کنند.

مچنین ضد احتقان ها یا آنتی هیستامین ها مانند سودو افدرین (سودافید) یا دیفن هیدرامین (بنادریل) نیز ممکن است به تسکین برخی علائم کمک کنند ، خصوصاً علائمی که در اثر مخاط بیش از حد در لوله های استاش ایجاد می شوند.

در نهایت داروهایی از این دسته ممکن است به خلاص شدن از درد عفونت گوش کمک کنند ، اما خود عفونت را درمان نمی کنند .

درمان های خانگی عفونت گوش

قطره گوش

بهترین درمان شایع که اکثر اقراد نیز استفاده می کنند ، قطره گوش است که ممکن است به عفونت گوش کمک کند را می توان خریداری کرد یا می توان در خانه تهیه کرد . همواره قطره گوش بدون نسخه ممکن است در درمان موارد خفیف گوش شناگر مفید باشد. قطره گوش را می توان در خانه تهیه کرد یا از طریق پیش خرید خریداری کرد.

بنابراین طبق گفته متخصصان گوش ، می توان با تهیه مخلوطی از نصف الکل مالیده و نصف سرکه سفید ، یک ترکیب ساده در خانه ایجاد کرد. استفاده از چند قطره به گوش می تواند به خشک شدن گوش کمک کرده و روند بهبودی را پشتیبانی کند. همچنین توجه داشته باشید که این قطره ها نباید در افرادی که دارای لوله گوش (لوله T) ، آسیب دائمی به لاله گوش یا جراحی های خاصی در گوش هستند ، استفاده شود.

در نهایت اگر عفونت بهتر نمی شود یا علائم دیگری ایجاد می شود ، فرد باید استفاده از قطره را متوقف کند و به پزشک خود مراجعه کند.

از قطره گوش در گوشي كه ترشحات ناشي از آن است ، استفاده نمي شود ، مگر اينكه توسط پزشك تجويز شود. همواره ترشح گوش ، تخلیه یا خون نشانه عارضه بزرگتری مانند پارگی لاله گوش است که نیاز به فوریت پزشکی دارد.

فشرده کردن

در اصل کمپرس گرم و سرد در اکثر مواقع ضروری می توان یک درمان عالی باشید . بدین ترتیب در این راستا ، کمپرس گرم ممکن است به کاهش فشار جمع شده در گوش نیز کمک کند. بنابراین استفاده از کمپرس برای مدت زمان 20 دقیقه در هنگام استراحت می تواند به کاهش درد کمک کند. این کار را می توان همراه با سایر درمان های درد از جمله داروهای بدون نسخه نیز انجام داد.

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کنیم؟

همانطور که گفتیم ، عفونت گوش در بسیاری از موارد به خودی خود از بین می رود ، بنابراین گوش درد جزئی نگران کننده نیست.

اما اگر علائم در طی 3 روز بهبود نیافته است ، معمولاً باید به پزشک مراجعه کنید . همچنین در صورت بروز علائم جدید مانند تب یا از دست دادن تعادل ، باید سریعاً و در اسرع وقت به پزشک مراجعه کرد.

در نهایت اینن توصیه و نکته اساسی را در نظر داشته باشید که هرگونه علامت ترشح از گوش نیز به مراجعه به پزشک نیاز دارد.

سخن پایانی:

بنابراین عفونت گوش در بزرگسالان می تواند به عواقب جدی منجر شود ، از جمله کاهش شنوایی در صورت عدم کنترل. عفونت درمان نشده ممکن است به سایر نقاط بدن نیز سرایت کند.

هرگونه عفونت گوش مشکوک باید توسط پزشک تشخیص داده شود. افرادی که سابقه عفونت مکرر گوش دارند باید توسط متخصص گوش ویزیت شوند.

در نهایت این نکته را در نظر بگیرید که راهنمایی های پزشک می تواند به کسی کمک کند تا علائم خود را تسکین داده و عفونت را درمان کند و همچنین اقدامات لازم برای جلوگیری از تکرار عفونت را انجام دهد.